Termin ekscymer odnosi się do tymczasowego stanu atomowego, w którym atomy o wysokiej energii tworzą krótkotrwałe pary molekularne, lubdimery, gdy jest wzbudzony elektronicznie. Te pary nazywają sięwzbudzone dimery. Gdy wzbudzone dimery powracają do swojego pierwotnego stanu, energia resztkowa jest uwalniana w postaci fotonu ultrafioletowego C (UVC).
W latach 60. XX w. powstała nowa kufer,ekscymer, wyłonił się ze społeczności naukowej i stał się akceptowanym terminem opisującym wzbudzone dimery.
Z definicji termin ekscymer odnosi się tylko dowiązania homodimerycznepomiędzy cząsteczkami tego samego gatunku. Na przykład w lampie ksenonowej (Xe) ekscymerowej wysokoenergetyczne atomy Xe tworzą wzbudzone dimery Xe2. Dimery te powodują uwolnienie fotonów UV o długości fali 172 nm, która jest szeroko stosowana w przemyśle do celów aktywacji powierzchniowej.
W przypadku wzbudzonych kompleksów utworzonych zheterodimeryczny(dwa różne) gatunki strukturalne, oficjalny termin określający powstałą cząsteczkę toekspleks. Eksplexy chlorku kryptonu (KrCl) są pożądane ze względu na emisję fotonów ultrafioletowych o długości fali 222 nm. Długość fali 222 nm znana jest z doskonałych właściwości dezynfekcji antybakteryjnej.
Powszechnie przyjmuje się, że termin ekscymer może być używany do opisania powstawania zarówno promieniowania ekscymerowego, jak i ekscypleksowego, i dał początek określeniuekscylampw odniesieniu do emiterów ekscymerowych na bazie wyładowań.
Czas publikacji: 24 września 2024 r
