Uzyskanie matowego wykończenia za pomocą powłok utwardzanych promieniowaniem UV może być trudne. W niedawnym artykule opisano różne środki matujące i wyjaśniono, jakie inne zmienne recepturowe są ważne.
Główny artykuł najnowszego wydania European Coatings Journal opisuje trudność uzyskania matowych powłok UV o zawartości 100% substancji stałych. Na przykład produkty konsumenckie są narażone na wielokrotne zużycie i zanieczyszczenia przez cały cykl życia, powłoki miękkie w dotyku muszą być bardzo trwałe. Jednak zrównoważenie miękkości z odpornością na zużycie jest wielkim wyzwaniem. Przeszkodą w uzyskaniu dobrego efektu matującego jest także duży skurcz folii.
Autorzy przetestowali różne kombinacje krzemionkowych środków matujących i rozcieńczalników reagujących na promieniowanie UV oraz zbadali ich reologię i wygląd. Badanie wykazało duże zróżnicowanie wyników w zależności od rodzaju krzemionki i rozcieńczalników.
Dodatkowo autorzy zbadali ultradrobne proszki poliamidowe, które wykazały wysoką skuteczność matowania i miały mniejszy wpływ na reologię niż krzemionki. Jako trzecią opcję zbadano wstępne utwardzanie ekscymerowe. Technologia ta jest wykorzystywana w wielu sektorach i zastosowaniach przemysłowych. Excimer oznacza „wzbudzony dimer”, czyli dimer (np. gaz Xe-Xe-, Kr-Cl), który po przyłożeniu napięcia przemiennego jest wzbudzany do wyższego stanu energetycznego. Ponieważ te „wzbudzone dimery” są niestabilne, rozpadają się w ciągu kilku nanosekund, przekształcając energię wzbudzenia w promieniowanie optyczne. Technologia ta dała dobre rezultaty, jednak tylko w niektórych przypadkach.
29 maja Xavier Drujon, autor artykułu, wyjaśni badanie i wyniki podczas naszej comiesięcznej transmisji internetowej European Coatings Live. Udział w webcaście jest całkowicie bezpłatny.
Czas publikacji: 16 maja 2023 r
